Taiyou no Uta

คาโอรุ อามาเนะ เป็นหญิงสาววัย 19 ปี ผู้มีความใฝ่ฝันที่จะเป็นนักร้องในสักวันหนึ่ง เธอมีพลังแห่งความฝันอันเปี่ยมล้น แต่โชคชะตาลิขิตให้เธอต้องจบชีวิตลงในไม่ช้า เพราะเธอมีโรคประจำตัวที่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ คาโอรุ เป็นโรค XP ชนิด เอ (โรคผิวหนังชนิด Xeroderma Pigmentosum (XP) ชนิด เอ คือ โรคทางพันธุกรรมผิดปกติ มีความบกพร่องในการซ่อมแซม และเมื่อผิวหนังถูกแสงแดดแล้วรังสีอัลตราไวโอเลตจะทำลายดีเอ็นเอในผิวหนัง โดย 80 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยโรคนี้จะมีอายุได้ไม่เกิน 20 ปี) ดังนั้นคาโอรุจึงใช้ชีวิตประจำที่แตกต่างไปจากคนอื่นๆ ทั่วไป เพราะเธอไม่สามารถออกมาเดินในยามแสงแดดทอฟ้าได้เลย เว้นเสียแต่ว่าเธอจะต้องสวมชุดกันแสงอัลตราไวโอเลต ซึ่งคนทั่วไปมักจะมองดูราวกับเธอเป็นมนุษย์ต่างดาวเวลาใส่ชุดนั้น คาโอรุ รู้ตัวว่าตัวเองจะอยู่ได้อีกไม่นาน ดังนั้นการใช้ชิวิตในแต่ละวันของเธอจึงมีค่าทุกวินาที...

คาโอรุ อาศัยอยู่กับพ่อและแม่ของเธอซึ่งเปิดร้านอาหารอยู่ในละแวกแหล่งท่องเที่ยวชายทะเล ถึงแม้ว่า คาโอรุ จะมีโรคประจำตัว แต่พ่อและแม่ของเธอก็ให้กำลังใจตลอดเวลาและสนับสนุนความฝันที่ คาโอรุ อยากจะเป็นนักร้องในสักวันหนึ่ง คาโอรุ มีความสามารถแต่งเพลง ร้องเพลงและเล่นกีตาร์อีกด้วย และเธอยังมี อาซามิ ทาชิบาน่า นักร้องสาวชื่อดังเป็นไอดอลอีกคนหนึ่งที่ทำให้เธออยากเป็นนักร้อง เธอพยายามส่งผลงานเพลงของตัวเองไปยังค่ายเพลง Ash Record แต่ก็กลับถูกปฏิเสธกลับมา แต่กระนั้น เธอก็พยายามที่จะทำให้ความฝันของเธอเป็นจริงในสักวันหนึ่งให้ได้...

แรงบันดาลใจในการเป็นนักร้องของ คาโอรุ เริ่มขึ้นเมื่อ 3 ปีก่อน ขณะที่เธอเข้ารับการผ่าตัดขาและรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล เธอรู้สึกกลัวและไม่มีความสุขที่จะต้องอยู่ในโรงพยาบาล แต่ในทุกๆวันช่วงเช้ามืด คาโอรุ มักจะยืนมองออกไปนอกหน้าต่างและพบเห็น โคจิ ฟุจิชิโร่ หนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกันกำลังเดินเข็นรถมอเตอร์โซต์ผ่านหน้าโรงพยาบาลเป็นประจำทุกวัน อย่างไรก็ตาม คาโอรุ ก็ได้แต่มองเขาทุกๆวันแต่มิเคยได้ทักทายเขาเลยสักครั้งหนึ่ง จนอยู่มาวันหนึ่ง คาโอรุ ได้เห็น โคจิ เดินผ่านมาด้วยใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความเศร้า วันนี้เขาเดินเข็นกีตาร์มาพร้อมกับกีตาร์คู่ใจ และจู่ๆ เขาก็วางกีตาร์นั้นลงที่มุมของที่ทิ้งขยะสาธารณะ และเอื้อมมือไปจับกีตาร์แสดงความไว้อาลัยที่จะต้องทิ้งกีตาร์ตัวนี้เอาไว้ ก่อนเดินจากไป คาโอรุ จึงตัดสินใจไปเก็บกีตาร์ตัวนั้นมา กีตาร์ตัวนี้มีตัวอักษรย่อภาษาอังกฤษตัว "A" กำกับไว้ด้ย ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันหมายความว่าอะไร... นับจากวันนั้น คาโอรุ ก็เริ่มฝึกเล่นกีตาร์ด้วยตัวเอง และเธอก็เริ่มมองโลกในแง่ดี เธอรู้สึกสนุกและมีแรงบันดาลใจแต่งเพลงและร้องเพลงให้ผู้คนได้ฟังกัน และหลังจากที่ คาโอรุ อาการดีขึ้นและออกจากโรงพยาบาลเธอก็ไม่เคยพบหนุ่มคนนั้นอีกเลย

จนกระทั่ง วันหนึ่ง มิซากิ มัตซึมาเอะ เพื่อนสนิทของ คาโอรุ ที่มักจะมาเล่าเรื่องโลกภายนอกให้เธอได้ฟังผ่านการถ่ายวิดีโอให้ชม มิซากิ ได้นำวิดีโอที่เธอไปถ่ายนักท่องเที่ยวแถวชายทะเลยมาให้ คาโอรุ ได้ชม และแล้ว คาโอรุ ก็มีโอกาสได้พบกับ โคจิ อีกครั้งหนึ่ง ถึงแม้ว่าเธอจะยังไม่มีโอกาสได้พบตัวจริงของเขาก็ตาม แต่ คาโอรุ รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก

คาโอรุ ต้องไปพบ ชินิจิ เอะโนคิโดะ แพทย์ประจำตัว เป็นประจำเพราะเธอต้องได้รับการตรวจเช็คสุขภาพอย่างใกล้ชิดเพราะไม่รู้ว่าเธอจะมีอาการทรุงลงเมื่อใด ชินิจิ ได้บอก เคน และ ยูกิ พ่อแม่ของ คาโอรุ เกี่ยวกับอาการของโรค XP ซึ่งเซลล์ในสมองของคาโอรุ จึงถูกทำลายในไม่ช้านี้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องยิ่งคอยดูแลเธอเป็นอย่างดี

ตอนกลางวันจะเป็นเวลาที่ คาโอรุ หมดไปกับการนอนหลับพักผ่อน เธอจะใช้ชีวิตอยู่แต่ในห้องนอน นั่งแต่งเพลง ฝึกร้องเพลง ไปเรื่อยๆ และเมื่อพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป คาโอรุ ก็สามารถออกมาใช้ชีวิตข้างนอกได้เป็นปกติเหมือนคนทั่วไป ถึงแม้ว่า คาโอรุ จะถึงค่ายเพลง Ash Record ปฏิเสธผลงานเพลง แต่เธอก็มีความหวังอยู่เสมอ ทุกคืน คาโอรุ จะออกมานอกบ้านเธอจะเดินทางมาร้องเพลงโชว์ผลงานเพลงของตัวเองใต้ต้นไม้ แถวๆ สถานีรถไฟ ให้ผู้คนที่เดินผ่านไปได้ฟังกัน ถึงแม่ว่าจะไม่มีใครสักคนหนึ่งหยุดฟังและซึ้อซีดีผลงานเพลงของเธอเลยสักคนก็ตาม...

และแล้วพรหมลิขิตก็พัดพาให้ คาโอรุ ได้พบกับ โคจิ ชายหนุ่มที่เธอเคยแอบมองในสมัยก่อน เขาขี่รถมอเตอร์ไซต์ผ่านมาและมองไปยัง คาโอรุ ซึ่งกำลังนั่งดีดกีตาร์ร้องเพลงอยู่ใต้ต้นไม้คนเดียว คาโอรุ ดีใจลึกๆ ที่นอกจากจะมีคนหยุดฟังเพลงที่เธอร้องแล้วยังเหมือนได้พบกับคนที่เธอคุ้นเคยมาก่อนด้วย

โคจิ ฟุจิชิโร่ เป็นหนุ่มกำพร้าตั้งแต่ 6 ขวบเมื่อพ่อและแม่ของเขาต้องเสียชีวิตจากอุบัติเหตุรถยนต์จนเขาต้องย้ายมาอาศัยอยู่ในบ้านเด็กกำพร้า โคจิ เขาทำงานอยู่ในโรงงานเบนโตะแผนกตัดแต่งอาหาร แต่แล้วจู่ๆ ก็ต้องถูกไล่ออกอย่างไร้เหตุผล ซึ่งมันทำให้ โคจิ รู้สึกว่าทำไมชีวิตของเขาช่างดูไร้ค่าเช่นนี้

ในเวลาต่อมา คาโอรุ และ โคจิ ได้มีโอกาสพบกันอีกครั้งหนึ่ง เมื่อ มาซากิ ชวน คาโอรุ มาออก เดท เรียวสุเกะ และได้รู้จักกับ โคจิ แบบเป็นทางการ อย่างไรก็ตามการพบกันในครั้งนี้ทำให้ คาโอรุ รู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมากเมื่อได้พูดคุยกับ โคจิ ผู้มีความคิดเหมือนคนไร้จุดหมาย ไม่มีเป้าหมายหรือจริงจังในชีวิตเอาเสียเลย มันทำให้ คาโอรุ รู้สึกอิจฉาเขาลึกๆ เพราะเธอรู้ตัวเองดีว่า เธอคงจะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ได้อีกไม่นานแล้ว

คาโอรุ ยังคงไม่สิ้นหวังในการก้าวเป็นนักร้องของเธอ เธอได้โทรศัพท์ไปที่ Ash Record เพื่อสอบถามถึงผลงานเพลงของเธออีกครั้ง เธอได้มีโอกาสพูดคุยกับ โยเฮ คุโด โปรดิวเซอร์หนุ่มไฟแรง เพื่อให้เขาได้พิจารณาเพลงของเธออีกครั้ง ในขณะเดียวกัน อาซามิ ทาชิบาน่า ก็อยู่ในสังกัดค่ายเพลงนี้ด้วย และ อาซามิ ยังมีปัญหาเรื่องแต่งเพลงใหม่ไม่ได้ ซึ่งเธอยังเป็นคนรักแอบๆ ของ โยเฮ อีกด้วย โยเฮ จึงคิดว่า อาจจะนำเพลงที่ คาโอรุ แต่งมาให้ อาซามิ ร้องแทนก็ได้หากเธอยังไม่สามารถแต่เพลงได้อีก

ต่อมา โคจิ และเพื่อนอีก 3 คนของเขาคือ ยูตะ โอนิชิ, เรียวสุเกะ ทัตซึนามิ และ ฮารุโอะ คาโตะ เข้ามาทำงานพิเศษที่บ้านพักตากอากาศริมทะเล ยูตะ โอนิชิ และ เรียวสุเกะ ทัตซึนามิ มีจุดมุ่งหมายที่จะหางานเก็บเงินเรียนต่อมหาวิทยาลัย ในขณะที่ ฮารุโอะ คาโตะ ยังลังเลว่าจะกลับไปช่วยกิจการขายโซบะของครอบครัวดีหรือไม่ ส่วน โคจิ ใช้ชีวิตอย่างไร้จุดหมายไปวันๆเพื่อหลบหนีอดีตอันขมขื่น คาโอรุ มีโอกาสที่จะได้จ้องมอง โคจิ ออกมานอกหน้าต่างที่บ้านพักของเธอซึ่งอยู่บนเนินเขา เธอสามารถมองเห็นว่า โคจิ ทำงานพิเศษอยู่ที่นั่น

อย่างไรก็ตามเมื่อ โคจิ และเพื่อนๆ ทั้ง 3 คน คิดว่างานแบบนี้สร้างรายได้อันน้อยนิด แถมยังย้ายงานไปเป็นโฮสบริการผู้หญิงในผับ สร้างความเสียใจให้ มิซากิ ซึ่งเป็นแฟนของ เรียวสุเกะ ดังนั้น คาโอรุ จึงรับหน้าที่ไปตามเขาที่ผับนั่น แต่กลับเจอ โคจิ ทำงานอีกด้วย เธอจึงตำหนิที่เขาไปทำงานแบบนั้น ซึ่งโคจิ กลับคิดว่ามันเป็นงานที่เขาสามารถสร้างรายได้ดี ถึงจะพยายามทำงานดีๆ เขาก็ยังถูกไล่ออกมา มันทำให้เขารู้สึกตัวเองไม่มีค่าเลย คาโอรุ จึงเกลี้ยกล่อมและให้เขาเลิกทำงานแบบนั้น สุดท้าย โคจิ จึงคิดได้และชวนให้เพื่อนๆ กลับไปทำงานที่บ้านพักตากอากาศเช่นเดิม

คาโอรุ มีแรงบันดาลใจที่จะเขียนเพลงขึ้นมาอีกเพลง เมื่อเธอได้พบกับ โคจิ เธอยังออกไปร้องเพลงเช่นเดิม โคจิ ก็ไปพบเธอและยังช่วยอุดหนุนผลงานเพลงของ คาโอรุ อีกด้วย คาโอรุ ได้ขอเหรียญ 5 เยน จากเขาและบอกว่านี่คือเหรียญนำโชคของเธอ เธอบอกเขาว่าเธอชอบพระจันทร์มาก คาโอรุ นำเหรียญ 5 เยน (เหรียญ 5 เยนจะมีรูอยู่ตรงกลาง) เธอนำเหรียญส่องไปยังพระจันทร์และบอกเขาว่าเธอสามารถนำพระจันทร์มาอยู่ใกล้ตัวเธอได้ "การได้มองดูดวงจันทร์กับคนรักดูช่างมีความสุขจัง"

ความรู้สึกดีๆ ระหว่าง คาโอรุ และ โคจิ เริ่มหยั่งลึกเข้าไปในหัวใจของทั้งสองนทีละเล็กละน้อยแล้ว...

แต่ในไม่ช้า คาโอรุ ก็ไม่สามารถเก็บความลับเรื่องโรค XP ชองเธอได้ เมื่อ คาโอรุ และ มาซากิ ได้มีโอกาสไปเที่ยวสวนสนุกกับ โคจิ และเพื่อนคนอื่นๆ อีก 5 คน และ คาโอรุ ก็ติดอยู่ในกระเช้าไฟฟ้ากับ โคจิ สองต่อสอง จนถึงรุ่งเช้า ทำให้ทุกคนรู้เรื่องว่า คาโอรุ กำลังป่วยอยู่ ในตอนนั้น คาโอรุ รู้สึกกระวนกระวายใจจนควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ เธอจึงสารภาพความจริงกับโคจิ ว่าตัวเองเป็นโรค XP โรคที่ไม่มีภูมิคุ้มกันกับแสง อัลตราไวโอเลต หากโดนแสงเพียง 5 นาที ก็จะมีอาการแพ้ขึ้นมาทันที และถึงขั้นอาจตายได้ เธอรู้สึกหมดหวังและหวาดกลัวอย่างมาก อย่างไรก็ตาม โคจิ บอกเธอว่าเขาจะเป็นคนปกป้องไม่ให้เธอเป็นอะไร เขาถอดเสื้อแล้วนำมาใส่ให้เธอ พอแสงแดดทอแสงมา โคจิ ก็เอาตัวเองป้องไม่ให้แสงแดดโดนเธอแม้แต่น้อย ทั้งสองสามารถออกจากกระเช้าไฟฟ้านั้นได้เมื่อพนักงานมาช่วยพาลง และ พ่อแม่ของคาโอรุ ก็รีบขับรถมารับ คาโอรุ ทันเวลาพอดีและรีบพาเธอไปพบ ชินอิจิ แพทย์ประจำตัวทันที

ชินอิจิ ตรวจร่างกายของ คาโอรุ และบอกเธอว่าทุกอย่างปกติดี พร้อมทั้งบอกให้ไปขอบคุณ โคจิ ที่ช่วยเหลือเธอไว้ทัน แต่ คาโอรุ กลับคิดว่า โคจิ คงจะเกลียดเธอไปแล้วก็ได้ เธอรู้สึกว่าตัวเองดีขึ้นแต่ตอนนี้เธอรู้สึกว่าจะรักโคจิเข้าเสียงแล้วและรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนอ่อนแอและหวาดกลัว เกรงว่าตัวเองจะตายในไม่ช้า ตอนนี้ เธออยากจะมีชีวิตที่ยืนยาวต่อไป

เมื่อ โคจิ รู้ว่า คาโอรุ ป่วยเขาจึงไปศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับผู้ป่วยที่เป็นโรค XP ซึ่งก็พบว่า คาโอรุ ซึ่งป่วยเป็นโรค XP แบบเอ จะมีชีวิตอยู่ได้เมื่อเกินอายุ 20 ปีเท่านั้น... โคจิ ออกไปพบ คาโอรุ ที่ๆ เธอมักจะมาร้องเพลงแต่ก็ไม่พบ เขาจึงตัดสินใจไปพบเธอที่บ้าน แต่ คาโอรุ กลับผลักไสและบอกเขาว่าเธอไม่ต้องการความสงสารจากเขา และไม่ต้องการพบเธออีกต่อไป...

เคน อามาเนะ พ่อของคาโอรุ เข้าใจความรู้สึกของโคจิ เป็นอย่างดี เขาไปขอบใจ โคจิ ที่ช่วยเหลือ คาโอรุ ในวันนั้นพร้อมทั้งเชิญให้ โคจิ มาร่วมงานวันคล้ายวันเกิดของ คาโอรุ ด้วย และเมื่อโคจิ ได้ไปในงาน เขาได้มอบของขวัญให้เธอ นั่นคือ ชุดกันแสงอัลตราไวโอเลตสีชมพูสดใส ที่ โคจิ ลงมือทำเองด้วยตนเอง อย่างไรก็ตาม คาโอรุ กลับไม่ยอมรับของๆเขาและผลักไสไม่อยากพบหน้าพูดคุยกับเขา ความรู้สึกของ คาโอรุ นั่นรู้สึกกลัวไปหมดทั้งๆ ที่รู้แก่ใจว่าเธอจะชอบโคจิก็ตาม คาโอรุ เลิกร้องเพลง เลิกดีดกีตาร์ และไม่ออกไปไหนอีกเลย เธออยู่ในบ้านและช่วยเหลือพ่อแม่เสิร์ฟอาหาร

ถึงอย่างไร โคจิ ก็ยังไม่ยอมแพ้ เขาพยายามมาพบ คาโอรุ เกือบทุกรุ่งเช้า เขาโยนหินก้อนเล็กๆ ใส่กระจกห้องนอนของเธอ หวังว่าเธอจะกลับมาคืนดี แต่ไม่ว่าจะกี่วัน กี่วัน คาโอรุ ก็ไม่ใจอ่อนเอาเสียเลย เพื่อนๆของโคจิ เริ่มสังเกตุเห็นว่าทำไมโคจิตื่นเช้าและออกไปไหน จนกระทั่งรู้กันว่าเกิดอะไรขึ้น ฮารุโอะ จึงออกปากช่วยเหลือ โคจิ อีกแรง ทั้ง ยูตะ และ เรียวสุเกะ ก็มาช่วยเช่นกัน พวกเขาทั้ง 4 คนสวมใส่ชุดกันแสงอัลตราไวโอเลตคนละสี เหมือนเหล่ายอดมนุษย์ผู้พิทักษ์โลก และมาตะโกนเรียก คาโอรุ ให้ออกมาหาพวกเขาข้างนอก โดยหวังให้ คาโอรุ กลับมาเป็น คาโอรุ หญิงสาวที่สดใสเหมือนเดิม และสุดท้าย เธอก็ยอมออกมาข้างนอกพบกับพวกเขาพร้อมกับใส่ชุดกันแสงอัลตราไวโอเลตสีชมพูที่ โคจิ ตัดให้อีกด้วย