Flying Daggers - มีดบินทะลุฟ้า

บ้านเป็นความปรารถนาสูงสุดของทุกคน ไม่ว่าอยู่แห่งหนใด ไม่ว่ามีมรสุมยิ่งใหญ่เพียงใด เพียงแค่คิดถึงบ้านเท่านั้นก็สัมผัสได้ถึงความอบอุ่น... ขอเพียงมีความอบอุ่นในใจ ไม่ว่าจะยากลำบากสักเพียงใดก็ไม่หวั่น

หลี่ฮ่วยกำพร้าตั้งแต่เล็ก ต้องอดอยากหิวโหย หนาวเหน็บ อ้างว้างเดียวดาย แต่ใบหน้าหลี่ฮ่วยนั้นกลับเต็มไปด้วยรอยยิ้ม มองโลกในแง่ดีโดยไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา

หลี่ฮ่วยมีสหายรักสองคน ได้แก่จ้าวส่าและจางเหมย ทั้งสองเป็นเด็กกำพร้าด้วยกันทั้งคู่ แต่อุปนิสัยของจ้าวส่าและจางเหมยแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คนหนึ่งเป็นคนซื่อ แต่อีกคนกลับทะเยอทะยาน

หลี่ฮ่วยไม่เคยวิงวอนขอความช่วยเหลือจากใคร ทั้งไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา ไม่เคยโทษสิ่งใด จนในที่สุดทำให้เทพเจ้าแห่งโชคชะตาต้องยอมแพ้แก่หลี่ฮ่วย

หลี่ฮ่วยก็มีบ้านเหมือนคนอื่น ปู่ของหลี่ฮ่วยมีชื่อเสียงเลื่องลือในยุทธภพในช่วงร้อยปีที่ผ่านมา หลี่สินฮวน(่ลี้คิมฮวง) ฉายา ลี้น้อยมีดบิน จอมยุทธที่มีชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่วยุทธภพ

หลี่ฮ่วยไม่เพียงมีบ้านเท่านั้น ที่สำคัญหลี่ฮ่วยยังเคยเห็นอานุภาพของมีดบินที่ไม่เคยพลาดเป้าจากหลี่ม่านชิงผู้เป็นพ่ออีกด้วย สิ่งที่หลี่ฮ่วยพบเห็นทำให้หลี่ฮ่วยลุ่มหลง แต่น่าเสียดายที่บ้านไม่ได้ทำให้หลี่ฮ่วยสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น ไม่สามารถขจัดความอ้างว้างเดียวดายไปได้

หลี่ฮ่วยทนไม่ได้ต่อสภาพที่เป็นอยู่ ทนไม่ได้ต่อความทะนงตนว่าเป็นตระกูลที่สูงศักดิ์เป็นที่รู้จักในยุทธภพ หลี่ฮ่วยยินดีที่จะเป็นหมาป่าที่หากินเองแม้ว่าจะต้องหิวโหยสักเพียงใดก็ตาม โดยไม่ต้องการสวมใส่เสื้อผ้าสวยงามใช้ชีวิตสุขสบาย

หลี่ฮ่วยกลับหนีออกจากบ้านที่เพียบพร้อมทุกอย่างตามที่ทุกคนใฝ่ฝันอยากจะมี ... นับเป็นอีกครั้งที่เทพเจ้าแห่งโชคชะตาต้องยอมแพ้ต่อหลี่ฮ่วย

หลี่ฮ่วยล่วงรู้มาว่าแม่ซึ่งจากโลกนี้ไปแล้วได้มอบถุงแพรใบหนึ่งให้ตน ในถุงแผลนั้นมีแผนที่ผืนหนึ่งซุกซ่อนอยู่ หลี่ฮ่วยเดินทางไปยังสถานที่ที่ระบุบนแผนที่ แผนที่ผืนนี้ราวกับนิ้ววิเศษที่สามารถชี้ก้อนหินให้เป็นทองคำได้ ในที่สุดหลี่ฮ่วยก็ค้นพบสถานที่ที่ระบุบนแผนที่ หลี่ฮ่วยเก็บตัวอยู่ที่สถานที่แห่งนี้เป็นเวลานานถึงเจ็ดปีจนสำเร็จสุดยอดวิชามีดบินที่ไม่เคยพลาดเป้า ที่สำคัญหลี่ฮ่วยยังค้นพบขุมทรัพย์ที่ซุกซ่อนอยู่ด้วย

หลี่ฮ่วยท่องยุทธภพ ด้วยคุณธรรมที่มี หลี่ฮ่วยแจกเงินทองที่ได้จากขุมทรัพย์ราวกับเศษหิน หลี่ฮ่วยช่วยครอบครัวที่ยากจนไว้ไม่น้อย ช่วยให้คนหนุ่มสาวจำนวนไม่น้อยมีครอบครัวที่อบอุ่น ทุกคนที่ได้รับความช่วยเหลือจากหลี่ฮ่วยนั้นต่างอยากรู้ว่าหลี่ฮ่วยเป็นใคร มาจากที่ใด และจะไปที่ใด แต่ก็ไม่มีใครรู้ได้

หลี่ฮ่วยมีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำไป แต่ถึงอย่างไรก็ตามหลี่ฮ่วยก็ไม่สามารถสลัดความอ้างว้างเดียวดายไปได้ สิ่งที่หลี่ฮ่วยปรารถนาคือความสงบสุขและความอบอุ่น

เมื่อบ้านเป็นสิ่งที่แทนความสงบสุขและความอบอุ่น ทำให้หลี่ฮ่วยมีความปรารถนาที่จะมีบ้านเป็นของตัวเอง บ้านที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น

เพื่อหาคนที่มาช่วยสร้างบ้านที่เต็มไปด้วยความสุข ทำให้หลี่ฮ่วยนึกถึงฟางเขอเข่อหญิงสาวที่ตนรู้จักมานาน นางเคยเป็นหญิงสาวที่น่าสงสารมาก่อน มีบ้านก็เหมือนไม่มี ถูกพ่อทอดทิ้งไม่เหลียวแล แต่เมื่อนางได้รับความช่วยเหลือจากหลี่ฮ่วย ทำให้นางได้รับความรักจากพ่อกลับคืนมา

จากกันปีกว่า ฟางเขอเข่อและหลี่ฮ่วยต่างก็เติบโตขึ้น ฟางเขอเข่อสวยสะพรั่ง ที่สำคัญคือนางไม่เคยลืมเลือนหลี่ฮ่วยเลย

ความจริงแล้วหลี่ฮ่วยน่าจะมีบ้านที่อบอุ่นตามที่ตนปรารถนา แต่น่าเสียดายที่วันนี้ฟางเขอเข่อเปลี่ยนไปแล้ว นางถูกพ่อตามใจจนเหลิง สร้างความลำบากใจให้หลี่ฮ่วยไม่น้อยเลยทีเดียว

ฟางเทียนหาวพ่อของฟางเขอเข่อนั้นถือได้ว่าเป็นคนสำคัญคนหนึ่งของเมือง สหายรักสองคนของหลี่ฮ่วยนั้นเวลานี้กลายเป็นผู้ช่วยคนสำคัญของฟางเทียนหาว โดยทั้งสองเปลี่ยนชื่อเป็นจ้าวฉวนและจางเจิ้น

จ้าวฉวนหลงรักฟางเขอเข่อ แต่ถึงกระนั้นก็ตามจ้าวฉวนก็ตระหนักดีว่าตนไม่คู่ควรกับนาง ด้วยรู้ดีว่าฟางเขอเข่อมีใจให้ หลี่ฮ่วย ถึงแม้ว่าหลี่ฮ่วยและฟางเขอเข่อรักกันจริง ตนก็ไม่ได้หึงหวงเลยแม้แต่น้อย ที่สำคัญต้องการให้ทั้งสองมีความสุข

จางเจิ้นเองก็หลงรักฟางเขอเข่อ แต่จางเจิ้นกลับไม่ได้รักตัวตนที่แท้จริงของนางแต่อย่างใด นางเป็นตัวแทนความมั่งคั่งร่ำรวย เมื่อแต่งงานกับฟางเขอเข่อแล้ว ตนก็จะสุขสบาย ความมั่งมีและความสุขสบายเป็นสิ่งที่จางเจิ้นปรารถนา การปรากฏตัวของหลี่ฮ่วยนั้นจึงเป็นการทำลายความฝันของจางเจิ้นตน ความเคียดแค้นชิงชังหลี่ฮ่วยจึงบังเกิดขึ้นในใจของจางเจิ้น แต่จางเจิ้นกลับแสดงออกเหมือนไม่มีอะไรเมื่ออยู่ต่อหน้าหลี่อ่วย จางเจิ้นตระหนักดีว่าหลี่ฮ่วยเป็นชายที่ฟางเขอเข่อรัก ไม่ว่าอย่างไรก็ตามไม่อยากทำลายความสุขของฟางเขอเข่อ

ฟางเทียนหาวโปรดปรานสามสิ่ง นอกจากความรักที่มีให้ฟางเขอเข่อแล้ว ที่เหลืออีกสองสิ่งคืออำนาจและชื่อเสียง ฟางเทียนหาวไม่มีวันให้ลูกสาวแต่งงานกับคนพเนจรไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างแน่นอน ด้วยเหตุนี้หลี่ฮ่วยจึงไม่คู่ควรกับสกุลฟาง

ฟางเทียนหาวดูถูกดูแคลนว่าหลี่ฮ่วยต่ำต้อย หลี่ฮ่วยเองก็ดูถูกดูแคลนฟางเทียนหาวเช่นกัน แต่ถึงอย่างไรความรักที่มีต่อฟางเขอเข่อนั้นก็ไม่มีวันเสื่อมคลาย ไม่ว่าวรยุทธหรือทรัพย์สินเงินทอง หลี่ฮ่วยไม่เคยประกาศศักดาให้ใครรู้ ไม่อยากคุยโวโอ้อวด แต่เพื่อที่จะสร้างบ้านที่อบอุ่นกับฟางเขอเข่อ ทำให้หลี่ฮ่วยไม่มีทางเลือก

ในที่สุดหลี่ฮ่วยก็สำแดงสุดยอดวรยุทธให้เป็นที่ประจักษ์แก่สายตาชาวเมือง ที่สำคัญชาวเมืองยังรู้ด้วยว่าตนเป็นมหาเศรษฐีคนหนึ่ง แต่น่าเสียดายที่สิ่งที่หลี่ฮ่วยทำลงไปนั้นไม่ได้ทำให้ความปรารถนาของหลี่ฮ่วยเป็นจริงขึ้นมา แต่ในทางกลับกันกลับนำฝันร้ายมาสู่หลี่ฮ่วย

เนื่องจากไม่นานก่อนหน้านี้ ทองคำได้สูญหายไปจากวังหลวง นึกไม่ถึงว่าหลี่ฮ่วยกลายเป็นผู้ต้องสงสัยขึ้นมา

เพียงชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น หลี่ฮ่วยก็กลายเป็นเป้าสายตาของชาวยุทธทั้งฝ่ายธรรมและอธรรม ทุกคนต่างอยากรู้ความจริงจากหลี่ฮ่วย แม้แต่จางเจิ้นสหายรักของหลี่ฮ่วยก็เช่นกัน แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครประสบความสำเร็จสักคน

ในเวลานี้นอกจากฟางเขอเข่อแล้ว ก็มีหญิงสาวอีกนางหนึ่งเข้ามาพัวพันกับชีวิตของหลี่ฮ่วย

หญิงสาวอีกคนหนึ่งที่เข้ามาพัวพันกับชีวิตของหลี่ฮ่วยคือซิไฉ่เยี่ย นางเป็นเจ้าบ้านเหลิ่งเยี่ย แต่ชาวยุทธทั่วไปต่างขนานนามนางว่าเยี่ยเสิน

แม้ว่าเยี่ยเสินเป็นหญิงสาวผู้เลอโฉม แต่การที่ชาวยุทธต่างขนานนามนางว่าเยี่ยเสินนั้นไม่ใช่เพราะความงามของนาง แต่ความจริงแล้วมาจากการที่นางเป็นนักฆ่าที่กำจัดคนเลวแทนฮ่องเต้ ที่สำคัญนางเป็นนักฆ่าที่มีค่าตัวสูงที่สุดในยุทธภพ โดยมีคำกล่าวว่าพระอาทิตย์เป็นตัวแทนของการเกิด การอุบัติขึ้นมา พระจันทร์แทนความตาย นี่คือความหมายที่แท้จริงของฉายาของนาง

วันหนึ่ง เยี่ยเสินได้รับบัญชาจากฮ่องเต้ให้ไปช่วยเหลือหานจิ้นหัวหน้ามือปราบกำจัดหลี่ฮ่วย เนื่องจากฮ่องเต้ทรงไม่มีพระประสงค์ให้เรื่องนี้แพร่สะพัดออกไป พระองค์จึงทรงมีรับสั่งให้เยี่ยเสินกำจัดหลี่ฮ่วย ในเวลานี้ภัยธรรมชาติและการศึกสงครามสงบลงไม่นาน ทำให้ไม่มีเงินในท้องพระคลัง พสกนิกรอยู่ในภาวะยากไร้ ฮ่องเต้ทรงไม่ต้องการให้ขุนนางและพสกนิกรรู้ว่ามีเงินทองในท้องพระคลังเท่าใด

บางทีเทพเจ้าแห่งโชคชะตาเห็นใจหลี่ฮ่วยแล้ว โดยต้องการให้หลี่ฮ่วยมีบ้านที่อบอุ่น เยี่ยเสินไม่เพียงไม่ฆ่าหลี่ฮ่วย ที่สำคัญนางกลับมีความรู้สึกที่ดีต่อหลี่ฮ่วย ในเวลาเดียวกัน นิสัยเอาแต่ใจและอารมณ์ร้ายของฟางเขอเข่อนั้นทำให้หลี่ฮ่วยอนาถใจยิ่งนัก แต่ในทางกลับกัน อุปนิสัยของเยี่ยเสินนั้นได้สร้างความรู้สึกที่ดีต่อหลี่ฮ่วย ราวกับหลี่ฮ่วยหลุดพ้นจากคำสาป หลี่ฮ่วยหมดรักต่อฟางเขอเข่อโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว โดยหันไปรักกับเยี่ยเสิน หลี่ฮ่วยเชื่อว่าเยี่ยเสินเป็นเนื้อคู่ของตน ฟางเขอเข่อเกิดความริษยาเยี่ยเสินขึ้นมา แต่นางก็ไม่สามารถทำอะไรได้

หลี่ฮ่วยและเยี่ยเสินเข้ากันได้เป็นอย่างดี ทั้งสองต่างมีใจให้กัน ความสัมพันธ์ของทั้งสองได้สร้างความหึงหวงให้แก่เหลิงเสี่ยวซิงซึ่งแอบรักเยี่ยเสิน เหลิงเสี่ยวซิงเป็นสหายเยี่ยเสินมาตั้งแต่เล็ก ผู้ชายไม่น้อยที่ตามจีบเยี่ยเสินนั้นต่างต้องจบชีวิตลงด้วยน้ำมือของเหลิวเสี่ยวซิง

หลี่ฮ่วยและเยี่ยเสินพานพบอุปสรรคมากมายถึงหลุดพ้นจากความเลวร้ายในยุทธภพ ทั้งสองค้นพบสถานที่สวยงามแห่งหนึ่งและได้ใช้ชีวิตอยู่กินกันฉันท์สามีภรรยา ณ สถานที่แห่งนี้

ในที่สุดหลี่ฮ่วยก็มีบ้านที่เปี่ยมล้นด้วยความสุข ในแต่ละวัน ในแต่ละโมงยามมีแต่ความสุข หลี่ฮ่วยมีความสุขกับสิ่งที่เลือก ภูมิใจกับความสุขที่มี

จนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อหลี่ฮ่วยตื่นนอนขึ้นมาก็พบว่าเยี่ยเสินซึ่งกำลังตั้งครรภ์อยู่นั้นจากไปโดยไม่ได้ร่ำลา เยี่ยเสินทิ้งจดหมายฉบับหนึ่งให้หลี่ฮ่วย เนื้อความในจดหมายกล่าวว่าทั้งสองสิ้นวาสนาต่อกัน นับแต่นี้ขอให้หลี่ฮ่วยลืมนางเสียเถิด

หลี่ฮ่วยได้รับความเจ็บปวดมากที่ต้องสูญเสียภรรยาและเลือดเนื้อเชื้อไขของตนไป

หลี่ฮ่วยเดินทางไปยังเมืองที่ได้พบกับเยี่ยเสินเป็นครั้งแรกด้วยความอ้างว้างเดียวดาย เมื่อหลี่ฮ่วยเข้าเมืองแล้วพบว่าทุกอย่างเปลี่ยนไป มีศพเกลื่อนเมืองไปหมด

ฟางเขอเข่อซึ่งเอาแต่ใจตัวเองต้องบ้านแตกสาแหรกขาด ต้องสูญเสียความทรงจำไป สกุลฟางต้องพังพินาศลง ไม่นึกเลยว่าคุณหนูแห่งสกุลฟางต้องพบกับความเลวร้ายเช่นนี้ โชคดีที่ยังมีจ้าวฉวนดูแลนาง ไม่ทอดทิ้งนางไป

หลี่ฮ่วยรู้สึกผิดต่อฟางเขอเข่อ แน่นอนว่าหลี่ฮ่วยต้องให้ความช่วยเหลือฟางเขอเข่ออยู่แล้ว โดยหาหนทางฟื้นความทรงจำของนางให้ได้

ในที่สุดความทรงจำของฟางเขอเข่อก็ฟื้นคืนมา แต่นี่ไม่ใช่ผลงานของหลี่ฮ่วย ความจริงแล้วฟางเขอเข่อไม่ได้บ้านแตกสาแหรกขาด นางไม่ได้สูญเสียความทรงจำ ที่แท้ทั้งหมดเป็นแผนการของฟางเทียนหาวและหานจิ้น ฟางเขอเข่อเคียดแค้นหลี่ฮ่วย ดังนั้นจึงร่วมมือกับพ่อและหานจิ้นล่อหลี่ฮ่วยมาติดกับ ในที่สุดหลี่ฮ่วยก็ถูกจับกุมตัว

ฟางเขอเข่อน่าจะมีความสุขที่สามารถแก้แค้นหลี่ฮ่วย แต่กลับไม่ใช่ นางกลับรู้สึกเจ็บปวด เนื่องจากนางพบว่านางยังคงรักหลี่ฮ่วยไม่เสื่อมคลาย

แม้ว่าหลี่ฮ่วยตระหนักดีว่าโจรขโมยทองคำของท้องพระคลังไปนั้นจะต้องได้รับโทษตายสถานเดียว แต่หลี่ฮ่วยก็ยินดีรับโทษ เนื่องจากหลี่ฮ่วยสูญเสียภรรยาและลูก สูญเสียบ้านที่อบอุ่น ความสูญเสียนี้ก็เท่ากับตายทั้งเป็น หลี่ฮ่วยอยากตาย หลี่ฮ่วยคิดว่าบางทีเวลานี้ภรรยาของตนอาจตายแล้วก็เป็นได้ หลี่ฮ่วยต้องการตามหาเมียและลูกซึ่งอยู่ในปรโลก ถ้าหากไม่ใช่เหตุผลนี้ ไม่มีเหตุผลอื่นใดที่ภรรยาจะจากตนไป

ฟางเขอเข่อคิดช่วยเหลือหลี่ฮ่วย ทำให้นางต้องผิดใจกับพ่อและหานจิ้น แต่แล้วนางก็ต้องล้มเหลว ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม หลี่ฮ่วยก็ต้องรับโทษประหารสถานเดียว

ไม่รู้เริ่มต้นตั้งแต่เมื่อใด เทพเจ้าแห่งโชคชะตาต้องยอมพ่ายแพ้ให้แก่หลี่ฮ่วย ทำให้หลี่ฮ่วยจึงยังไม่ถึงที่ตาย

เถี่ยหยินอีซึ่งเคยได้รับความช่วยเหลือจากหลี่ม่านชิงพ่อของหลี่ฮ่วยนั้น เนื่องจากต้องการตอบแทนบุญคุณ ดังนั้นจึงช่วยชีวิตหลี่ฮ่วยไว้ เถี่ยหยินอีเป็นผู้นำค่ายต่างๆในยุทธภพาพรรคพวกบุกลานประหารชิงตัวหลี่ฮ่วยไป

เถี่ยหยินอีมั่นใจว่าหลี่ฮ่วยซึ่งเป็นลูกหลานสกุลหลี่นั้นไม่มีทางเรื่องเลวร้ายอย่างแน่นอน โดยเชื่อว่าหลี่ฮ่วยเป็นผู้บริสุทธิ์ เถี่ยหยินอีหาหนทางล้างมลทินให้หลี่ฮ่วย แต่หลี่ฮ่วยกลับไม่ต้องการ สิ่งที่ต้องการคือความตาย

ในที่สุดเถี่ยหยินอีก็รู้ถึงสาเหตุที่ทำให้หลี่ฮ่วยอยากตาย ที่แท้มีสาเหตุมาจากเยี่ยเสิน เยี่ยเสินทำให้หลี่ฮ่วยท้อแท้หมดอาลัยตายอยาก ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป

ความจริงแล้วเยี่ยเสินยังไม่ตาย หลี่ฮ่วยดีใจมากที่เยี่ยเสินปรากฏกายตรงหน้า แต่นึกไม่ถึงว่านางกลับเย็นชากับตน

เยี่ยเสินมอบหนังสือท้าประลองให้หลี่ฮ่วยนำไปมอบให้หลี่ม่านชิง ในเวลานี้เองหลี่ฮ่วยถึงรู้ว่าการที่เยี่ยเสินแต่งงานกับตนนั้นไม่ได้รักตนเลย แต่การที่นางแต่งงานด้วยนั้นเพราะตนเป็นลูกชายหลี่ม่านชิง

เยี่ยเสินท้าประลองกับหลี่ม่านชิง นางต้องการล้างแค้นให้ซิชิงปี้พ่อของนางที่ถูกหลี่ม่านชิงให้ร้ายจนถึงแก่ความตาย เยี่ยเสินหอบความแค้นไว้เรื่อยมา นางสาบานต่อหน้าหลุมฝังศพพ่อจะต้องทำลายมีดบินของสกุลหลี่ให้ได้ เดิมทีนั้นเยี่ยเสินไม่รู้ว่า หลี่ฮ่วยเป็นลูกชายของหลี่ม่านชิง ต่อมาถึงได้รู้ความจริง เพื่อล้างแค้นให้พ่อ นางจึงต้องใช้หลี่ฮ่วยเป็นเครื่องมือ โดยศึกษาความร้ายกาจของมีดบินจากหลี่ฮ่วย นับตั้งแต่เยี่ยเสินได้รู้จักกับหลี่ฮ่วยจนกระทั่งอยู่กินกันฉันท์สามีภรรยานั้น นางตระหนักดีว่าจะต้องมีวันนี้ แม้ว่าอาลัยอาวรณ์ก็ตาม แม้ว่ามีเลือดเนื้อเชื้อไขกับหลี่ฮ่วย แต่นางก็ยังยึดมั่นต่อคำสาบานที่ให้ไว้กับพ่อ โดยตัดขาดความสัมพันธ์กับหลี่ฮ่วย

หลี่ฮ่วยซึ่งได้รับความเจ็บปวดและสะเทือนใจนั้นได้เดินทางกลับบ้าน แม้ว่าบ้านสกุลหลี่ไม่ใช่บ้านในฝันของตนก็ตาม แต่อย่างน้อยก็เป็นบ้านของตน และตนก็มีเลือดของสกุลหลี่อยู่ในตัว

ไม่ว่าทั้งสองฝ่ายต่างพยายามอย่างเต็มที่แล้วก็ตาม แต่ความสัมพันธ์ของหลี่ม่านชิงและหลี่ฮ่วยสองพ่อลูกก็เหมือนมีกำแพงขวางกั้น เป็นกำแพงที่ไม่สามารถทำลายลงได้ เนื่องจากหลี่ฮ่วยปักใจมาตลอดว่าพ่อทอดทิ้งแม่และตนไป

ในที่สุดความจริงก็ถูกเปิดเผยออกมา ที่แท้แม่ของหลี่ฮ่วยนั้นเป็นฝ่ายทอดทิ้งหลี่ม่านชิงไป เนื่องจากหลี่สินฮวน(ลี้คิมฮวง)นั้นได้ฆ่าซ่างกวานจินหงเจ้าสำนักจินเฉียนตาย นางจะแต่งงานกับลูกหลานของศัตรูได้อย่างไร เพื่อนางแล้ว ทำให้หลี่ม่านชิงต้องกล้ำกลืนฝืนทนเป็นเวลานานถึงยี่สิบปี

หลังจากที่หลี่ฮ่วยรู้ความจริงแล้วก็ปรับความเข้าใจกับหลี่ม่านชิง ทำให้หลี่ฮ่วยสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นและความสุข แม้ว่าความรู้สึกนี้จะแตกต่างจากความสุขที่ได้จากเยี่ยเสิน แต่เป็นความสุขที่ต้องการ

แต่กระบี่ก็มีสองคม เรื่องราวต่างๆก็มีสองด้าน มีสิทธิมีหน้าที่ เมื่อเป็นลูกหลานสกุลหลี่ จำเป็นจะต้องแบกรับภาระของสกุลหลี่ หลี่ม่านชิงอายุมากแล้ว หลี่เจิ้งพี่ใหญ่ก็เป็นคนพิการ ด้วยเหตุนี้ภาระหน้าที่จึงต้องตกแก่หลี่ฮ่วย

เดิมทีชื่อเสียงเป็นสิ่งว่างเปล่า แต่ในเมื่อมีชื่อเสียงแล้ว จะปล่อยให้ถูกทำลายลงได้อย่างไร หลี่ม่านชิงคิดเช่นนี้ หลี่เจิ้งก็คิดเช่นเดียวกัน แม้แต่หลี่ฮ่วยก็คิดเช่นเดียวกัน ทุกคนสายเลือดเดียวกัน สายเลือดของมีดบินหลี่สินฮวน(ลี้คิมฮวง)

เกียรติยศไม่ใช่สิ่งสำคัญ สำคัญอยู่ที่วงศ์สกุล หน้าที่ต้องรักษาไว้ซึ่งวงศ์สกุลจะทำให้เสื่อมเสียเกียรติยศของวงศ์สกุลไม่ได้

แม้ว่าคนที่ท้าประลองจะเป็นหญิงคนรักก็ตาม แต่เพื่อเกียรติยศของวงศ์สกุล ทำให้หลี่ฮ่วยจำต้องประลองกับเยี่ยเสินอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ถ้าหากหลี่ฮ่วยไม่ฆ่าเยี่ยเสิน หลี่ม่านชิงจะต้องตายด้วยคมดาบของเยี่ยเสิน เพื่อเกียรติยศของวงศ์สกุล เพื่อชีวิตของพ่อ หลี่ฮ่วยจะต้องชนะ จะแพ้ไม่ได้ ชนะก็จะอยู่รอด พ่ายแพ้ก็ม้วย

ในที่สุด หลี่ฮ่วยและเยี่ยเสินก็ประจันหน้ากัน แสงจันทร์เหมือนหิมะ แสงจันทร์เหมือนเลือด คนรุ่นหลังต้องชำระล้างแค้นให้คนรุ่นก่อน

หลี่ฮ่วยและเยี่ยเสิน เดิมทีทั้งสองมีบ้านที่อบอุ่นและมีความสุข เพื่อความแค้นของคนรุ่นก่อน ทำให้บ้านไม่ใช่บ้าน จากคนรักต้องกลายเป็นศัตรู ด้วยความรักที่มีต่อกันจะทำให้คนทั้งสองออมมือให้กันหรือไม่

แสงจันทร์เหมือนหิมะ แสงจันทร์เหมือนเลือด เสียงทารกร้องกระจองอแง ทำให้หลี่ฮ่วยและเยี่ยเสินต่างคิดถึงสถานที่สวยงามที่เต็มไปด้วยความสงบสุข ซึ่งสถานที่นั้นก็คือบ้านที่ทั้งสองครองรักกันมา แสงจันทร์เหมือนหิมะ แสงจันทร์เหมือนเลือด .....